W obliczu narastających potrzeb gospodarki kraju, a szczególnie regionu sieradzkiego, 1 sierpnia 1947 roku w Kuratorium Oświaty Okręgu Łódzkiego zdecydowano o powstaniu w Sieradzu szkoły o charakterze zawodowym. Podpisano wówczas dekret powołania od 1 września 1947 roku Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej To data historyczna nie tylko dla szkoły ale też dla powojennego szkolnictwa zawodowego Sieradza.
Początki były bardzo skromne. W latach 1947-1951 siedziba szkoły mieściła się w budynku Szkoły Podstawowej nr 3 przy ul. Zamkowej a praktyczna nauka zawodu odbywała się w szkolnych warsztatach mieszczących się przy ul. Warckiej. W tym czasie funkcję dyrektora pełnił Zygmunt Mijakowski. W roku 1951 zmieniono nazwę szkoły na Zasadniczą Szkołę Metalowo-Odlewniczą, która podlegała Centralnemu Urzędowi Szkolenia Zawodowego. Nową siedzibą szkoły stał się wtedy barak przy ul. Zamkowej. Zajęcia prowadzono w 4 izbach lekcyjnych. W tym samym roku zajęcia praktyczne przeniesiono na ul. Kościuszki 7 do zakładów mechanicznych przejętych po Kazimierzu Lipińskim. Pierwszym kierownikiem warsztatów został Franciszek Nikodem. Obowiązki dyrektora powierzono wówczas Stanisławowi Borkowskiemu. W tym okresie kształcono młodzież w kierunkach: ślusarz maszyn, formierz-odlewnik, elektryk .W roku 1955 szkoła po raz kolejny zmieniła nazwę na Zasadniczą Szkołę Metalową a dyrektorem jej został mgr Julian Kuczyński, który z krótką przerwą funkcję tę sprawował do 1982 roku. Rosnące zainteresowanie proponowanymi kierunkami kształcenia zmusiło kierownictwo szkoły do działań organizacyjnych umożliwiających przyjmowanie do klas pierwszych coraz więcej chętnej młodzieży. W barakach pozyskano dodatkowo 3 izby lekcyjne, gabinet lekarsko-stomatologiczny i szkolną bibliotekę. W tym czasie kształcono młodzież w kierunkach: ślusarz maszyn rolniczych, elektromonter oraz ślusarz uniwersalny. W roku 1959, wychodząc naprzeciw potrzebom sieradzkiego rynku pracy i powiatów ościennych, otworzono kierunek dziewiarski.
Praca dydaktyczno-wychowawcza odbywała się wtedy w bardzo trudnych warunkach i dlatego w 1959 roku z inicjatywy Rady Pedagogicznej rozpoczęto starania o powstanie nowego obiektu z internatem. Starania te zakończyły się powodzeniem. W środku Sieradza na prawie 4 ha rozpoczęto budowę wielkiego kompleksu szkolnego. Tymczasem w roku 1961, kiedy to szkoła nosiła nazwę Zasadniczej Szkoły Zawodowej, nastąpiło otwarcie 5-letniego Technikum Włókienniczego, a w roku 1963 przyjęto pierwszych uczniów do 5-letniego Technikum Mechanicznego. Ważnym wydarzeniem było otwarcie w roku 1963 internatu dla młodzieży przy ul. Polnej . Pierwszym kierownikiem tej placówki został Stefan Florczak. W roku 1965 uruchomiono nowe warsztaty mechaniczne przy ul .Leszka Czarnego (dawniej ul. 22 lipca). Przez ponad 20 lat (1954-1975) ich kierownikiem był Wojciech Urbaś. W listopadzie 1965r. szkoła przeniosła się do nowego budynku przy ul. Piłsudskiego 5. (dawniej ul. XX-lecia PRL 5).
W latach 60-tych dominującymi kierunkami kształcenia były: technik włókiennik i mechanik samochodowy. W roku 1971 zostało utworzone 3-letnie Technikum Mechaniczne na podbudowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej, a w 1972 uruchomiono 4-letnie Liceum Zawodowe. Ze względu na wielokierunkowość kształcenia szkoła otrzymała wówczas nową nazwę Zespół Szkół Zawodowych nr 1. W związku z dużym zainteresowaniem i potrzebami społecznymi w latach 1974-1975 zostało otworzone Technikum Mechaniczne i Technikum Samochodowe dla pracujących. W latach 70-tych i 80-tych dominujące kierunki kształcenia to: mechanik obróbki skrawaniem, naprawa i eksploatacja pojazdów samochodowych, elektromonter, tokarz, ślusarz, mechanik maszyn rolniczych, mechanik-kierowca pojazdów samochodowych, mechanik maszyn i urządzeń przemysłowych, rolnik oraz specjalności wielozawodowe. W latach 1973-1976 istniało w szkole Pomaturalne Studium Kreślarskie. O wzrastającej systematycznie pozycji naszej szkoły świadczy otwarcie w 1977r. filii Uniwersytetu Łódzkiego o kierunkach: prawo i administracja oraz ekonomia. W roku 1979 utworzono Technikum Samochodowe dla młodzieży. Kierownikiem warsztatów był wówczas Stanisław Socha. W latach 1982-1986 funkcję dyrektora szkoły pełnił mgr Kazimierz Macierzyński a w latach 1986-1988 mgr Henryk Czajka. W 1987 roku odbyły się obchody 40-lecia szkoły , szkole nadano imię Generała Karola Świerczewskiego, a Komitet Rodzicielski ufundował sztandar.
W latach 1988-1992 dyrektorem zespołu był mgr inż. Karol Buda. W 1991 roku szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkół Mechanicznych. W latach 1992-2002 placówką kierował mgr inż. Zdzisław Kiełbasa. W okresie tym zaszły w Zespole duże zmiany organizacyjne. W 1994 roku zostało utworzone 2-letnie Policealne Studium Informatyczne, powstała pracownia CAD/CAM a w 1995 roku utworzone 4-letnie Liceum Techniczne i 5-letnie Technikum Gazownicze .
W 1997 roku-w 50-lecie istnienia- szkoła otrzymała od Rady Rodziców nowy sztandar.
W tym samym roku Warsztaty szkolne zostały przekształcone w samodzielną jednostkę o nazwie Centrum Kształcenia Praktycznego. W 2000 roku, dzięki nawiązaniu współpracy z 15 Sieradzką Brygadą Radio-liniowo-kablową ,otworzono klasę Liceum Technicznego o profilu wojskowym. W wyniku reformy oświaty 1 września 2002 r. szkołę przekształcono w Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 w Sieradzu. Utworzono wtedy Liceum Ogólnokształcące oraz Liceum Profilowane o profilach: zarządzanie informacją, mechatronika i mechaniczne techniki wytwarzania.
W grudniu 2002 r. powołano mgr Grzegorza Przytułę na p.o. dyrektora, a w kwietniu 2003r. na dyrektora szkoły do 2017 roku.
W 2005 roku w czteroletnim technikum wprowadzono specjalność technik informatyk, w Liceum profilowanym transport i spedycję, a w Zasadniczej Szkole Zawodowej zawód monter mechatronik. W latach następnych ofertę edukacyjną szkoły nieprzerwalnie poszerzano o nowe zawody:
2007r – elektryk, monter instalacji i urządzeń sanitarnych, murarz, fryzjer (3 lata ZSZ)
2010r – technik mechatronik (4lata T)
2012r – technik elektryk, technik urządzeń i systemów energii odnawialnej, technik urządzeń sanitarnych (4 lata T)
2013r – technik geodeta, technik budowlany, technik ochrony środowiska, technik architektury krajobrazu (4 lata T)
W ciągu 65 lat swojego istnienia mury szkoły opuściło blisko 16 tysięcy absolwentów, z którymi pracowało 315 nauczycieli pełnozatrudnionych i 320 nauczycieli zatrudnionych w niepełnym wymiarze. W tym czasie w administracji i obsłudze pracowało aż 312 osób.
Nie wszystko można ująć w tak krótkim rysie historycznym, ale bez wątpienia przedstawione fakty oraz liczby są dowodem na to, że Szkoła cieszyła się zawsze i cieszy się nadal dużym zainteresowaniem młodzieży oraz ma duże znaczenie w regionie.
